17 oktober: Werelddag van Verzet tegen Armoede

Toegang tot betaalbare kinderopvang, onderwijs en gezondheidszorgen wordt beschouwd als een basisrecht. Statistics Belgium publiceert vandaag nieuwe cijfers op basis van de Europees geharmoniseerde EU-SILC enquête 2016 met betrekking tot de daadwerkelijke toegang van gezinnen tot deze diensten en de impact die dit heeft op hun beschikbaar budget.

Kinderopvang

Ongeveer 106.000 van de 3.723.000 Belgen die wonen in een huishouden met kinderen tot 12 jaar, ervaren voor minstens één kind een niet-ingeloste behoefte aan (meer) kinderopvang omwille van financiële redenen.

6% van de personen uit huishoudens met kinderen tussen 0 en 12 jaar heeft een behoefte aan formele kinderopvang die niet ingelost kan worden, waarbij 44% aangeeft dat financiële redenen hiervan de oorzaak zijn.

In de huishoudens die wel formele opvang hebben en ervoor betalen voor minstens één kind, ervaart 14% van de personen moeilijkheden om deze kosten te dragen.

Onderwijs

Ongeveer 72.000 van de 7.986.000 Belgen van 16 jaar of ouder die geen formeel onderwijs volgen, ervaren een niet-ingeloste behoefte aan onderwijs omwille van financiële redenen.

16% van de personen die in huishouden wonen waarvoor men voor minstens één gezinslid formeel onderwijs (basis, secundair en hoger) betaalt, ervaart moeilijkheden om deze kosten te dragen. Deze moeilijkheden doen zich meer voor bij personen waarbij men voor minstens één gezinslid reeds een studiebeurs ontvangt (31%) dan wanneer dit niet het geval is (14%). 6% van de Belgen van 16 jaar of ouder die geen formeel onderwijs volgen, ervaart toch een niet-ingeloste behoefte aan opleiding, waarvan 16%  aangeeft dat dit te wijten is aan een gebrek aan financiële middelen.

Gezondheidszorgen

Ongeveer 205.000 van de 9.176.000 Belgen van 16 jaar of ouder ervaren een niet-ingeloste behoefte aan (meer) gezondheidszorgen omwille van financiële redenen.

Voor 14% van de personen waarvan het huishouden gebruik maakt van gezondheidszorgen, zijn deze medische kosten een zware financiële last. 3% van de Belgen ouder dan 16 jaar ervaart een niet-ingeloste behoefte aan (meer) medische zorgen. De grote meerderheid van hen schrijft dit toe aan financiële beperkingen (78%). Hetzelfde geldt voor tandzorg; 5% van de 16-plussers maakt een niet-ingeloste behoefte kenbaar, waarvan 68% de oorzaak hiervan financieel ziet.

Thuiszorg

Ongeveer 133.000 Belgen wonen in een huishouden waarvan minstens één gezinslid een niet-ingeloste behoefte heeft aan professionele thuiszorg omwille van financiële redenen.

10% van de Belgen woont in een huishouden waarbij minstens één persoon nood heeft aan hulp omwille van een langdurige ziekte, invaliditeit of ouderdom. Voor 38% van deze personen krijgt het betrokken gezinslid professionele thuiszorg. 69% van hen betaalt voor deze professionele thuiszorg, en ongeveer een kwart van deze betalers beschouwt de kosten hiervoor als een financiële last (26%). 18% van de personen uit huishoudens met minstens één gezinslid dat hulp nodig heeft, ervaart een niet-ingeloste behoefte aan (meer) professionele thuiszorg, en 61% van hen aangeeft dat deze behoefte aan professionele thuiszorg niet wordt ingelost omwille van financiële redenen.

Tot slot werd ook gevraagd naar de zorgtaken die de Belgen van 16 jaar of ouder zelf informeel opnemen. De resultaten tonen dat 12% van de Belgen van 16 jaar of ouder hulp of bijstand biedt op een informele manier aan andere hulpbehoevenden, al dan niet leden van hun eigen huishouden. Wanneer informele hulp wordt geboden, gaat dit voor 66% van de verzorgenden over minder dan 10 uur per week, voor 19% betreft dit 10 tot 19 uren, en voor 15% gaat het wekelijks over meer dan 20 uren.

Dat blijkt uit cijfers van de enquête naar de inkomens en levensomstandigheden (EU-SILC) van de Algemene Directie Statistiek – Statistics Belgium, uitgevoerd in 2016 bij 6.000 Belgische huishoudens. Via deze enquête, die op Europees niveau is geharmoniseerd, worden de voornaamste evoluties op het vlak van armoede en sociale uitsluiting opgevolgd.