Volkstellingen - Census

De eerste Belgische volkstelling werd al georganiseerd in 1846 en was voornamelijk een telling van de bevolking. De daaropvolgende tienjaarlijkse tellingen waren vooral van administratief belang, maar hadden ook een socio-economische waarde.

Door de invoering van het rijksregister in de jaren tachtig van de twintigste eeuw werd het tellen overbodig en verloor de algemene volkstelling haar administratieve karakter. In 2001 leidde dat zelfs tot een naamsverandering: “Algemene socio-economische enquête 2001”.

De census 2011 gaat nog een stap verder. De klassieke enquête wordt helemaal vervangen door het gebruik van gegevens die al beschikbaar zijn in administratieve databanken. Dat gebeurt echter niet zomaar. De nieuwe methode werd in 2006 grondig getest met het pilootproject Microcensus. De voordelen van die manier van werken zijn legio: het is goedkoper, de last bij de burgers valt weg, er wordt minder papier gebruikt, enzovoort.

Het samenbrengen van verschillende informatiebronnen mag uiteraard de vertrouwelijkheid van de gegevens niet in gevaar brengen. Juridische en technische maatregelen zorgen ervoor dat de privacy van de burger wordt gegarandeerd.

De resultaten van de census worden opgeslagen in een datawarehousesysteem, waardoor de verspreiding van resultaten – uiteraard enkel als globale en anonieme tabellen – gemakkelijker wordt. Beleidsmakers, overheidsinstellingen, ondernemingen, universiteiten, studenten, privépersonen enzovoort kunnen de censusgegevens op die manier eenvoudig gebruiken.

De resultaten van de census 2021 zullen worden gepubliceerd naarmate zij worden verzameld. Demografische gegevens zouden als eerste beschikbaar moeten zijn, gevolgd door gegevens over onderwijs en huisvesting.
 

De volkstellingen in België sinds 1830